Ten tekst został napisany, aby pomóc osobom chorym na chorobę Addisona lub niedoczynność nadnerczy, u których niedawno zdiagnozowano chorobę lub które zmieniły pracę, w wyjaśnieniu pracodawcy swojego stanu.
Chociaż nie każdy może identyfikować się jako niepełnosprawny, osoby z chorobą Addisona i niewydolnością nadnerczy są objęte definicją niepełnosprawności. Dzieje się tak dlatego, że choroba Addisona i niewydolność nadnerczy to schorzenie trwające całe życie, które może poważnie wpłynąć na zdolność pacjenta do wykonywania codziennych czynności, a nieleczone może zakończyć się śmiercią.
Kiedy pracownik ma chorobę Addisona…
Dla pracodawcy najlepszym sposobem, aby uzyskać informacje na temat choroby Addisona lub niewydolności nadnerczy i jej wpływu na daną osobę, jest zapytanie jej. Na co dzień zmagają się z tą chorobą i będą w stanie poinformować Cię, jak najlepiej możesz im pomóc.
Aby rozmowa służyła obu stronom pracodawco zapoznaj się z informacjami poniżej.
Choroba Addisona może dotykać na różne sposoby, co znaczy, że objawy różnią się w zależności od osoby. To co mocno indywidualizuje to schorzenie to istnienie dodatkowych schorzeń, np. jak astma, cukrzyca, inne autoimmunizacje, problemy z przysadką lub podwzgórzem, co niestety może znacznie zdestabilizować chorobę Addisona.
Po diagnozie wielu pracowników może szybko wrócić do pracy, bez dużych zmian w wydajności ich pracy. Choroba Addisona i schorzenia z nią związane nie powinny uniemożliwiać pracownikowi wykonywania wymagającej pracy. Bywa jednak, że wymaga to modyfikacji warunków pracy. Nie ma żadnych ograniczeń odnośnie prowadzenia pojazdów.
Pracownik w chwili diagnozy będzie potrzebować czasu, by powrócić do pełnej sprawności. Przede wszystkim musi nauczyć się przyjmować leki i je dostosowywać do swoich potrzeb. Nauczyć się dawkowania w chwili wysiłku fizycznego, stresu, przeziębienia, rozstroju emocjonalnego. Organizm potrzebuje kilku miesięcy, by zregenerować się do poziomu sprzed rozpoznania i zależne jest to od nasilenia objawów chorobowych przed rozpoznaniem.
Tam, gdzie praca wymaga wysiłku fizycznego, może być dla pracownika trudniejsze wznowienie normalnego funkcjonowania. Dajmy mu czas. Pracownik na początku będzie zmagać się z osłabieniem mięśni i/lub niskim ciśnieniem krwi.
Na pewno Twój pracownik może reagować inaczej na schorzenia np. grypa lub na cierpienia emocjonalne, np. żałoba.
Wsparcie pracownika
Jest mało prawdopodobne, by osoby z chorobą Addisona lub niewydolnością nadnerczy wymagały stałego dostosowania w miejscu pracy, proszę jednak spojrzeć na sugestie poniżej:
– najważniejsza jest komunikacja i ocena potencjału pracownika, aby była szansa kontynuowania obecnej pracy,
– określcie wspólnie obszary trudności i możliwości ich rozwiązania,
– należy ustalić, czy pewne dostosowania mają mieć charakter tymczasowy, czy stały, można ustalić stopniowy powrót do pracy, zmianę godzin pracy,
– należy rozważyć wszystkie opcje,
– pracownik może chcieć poinformować współpracowników o swoim stanie lub może woleć, aby pozostało to poufne i należy to uszanować,
– jeżeli stanowisko pozwala na pracę zdalną warto rozważyć taką opcję.
Pracodawco, pracownik z chorobą Addisona lub niedoczynnością nadnerczy może być bardziej senny, może mieć czasem trudności z poranną mobilizacją, ale niewątpliwie może być tak samo efektywny i kreatywny. Wszystko zależy od zrozumienia, chęci współpracy!
